Człowiek bezustannie ma do czynienia z
perspektywą. Patrząc na otoczenie w jego oku powstają obrazy
perspektywiczne.
Fotografia, telewizja, kino i w ostatnim czasie grafika komputerowa - wszędzie
mamy do czynienia z odwzorowaniem perspektywicznym.
Perspektywa jest więc ważną metodą do przedstawiania
obiektów trójwymiarowych na dwuwymiarowym medium, jakim jest płaszczyzna.
Grafika komputerowa pozwala nam na nawet tworzenie
obrazów obiektow jeszcze nie istniejących, dopiero projektowanych
lub wirtualnych.
Przy pomocy specjalistycznych programów do CAD i do Raytracingu można dość
łatwo tworzyć obrazy perspektywiczne owych obiektów. Na świecie powstaje
bardzo wiele takich grafik. Niestety, z ich jakością nie jest
najlepiej. Przyczyniają się do tego słabości oprogramowania, jak i
niedostateczne wyszkolenie rysowników.
Przede wszystkim nie przestrzega się pewnych zasad, które powinny być
zgodne z naszymi doznaniami i doświadczeniem w widzeniu otaczającego nas świata.
Dwa aspekty są bardzo istotne:
1. Zgodność wysokości horyzontu z normalną wysokością
oczu człowieka.
2. Krawędzie, które w rzeczywistości są pionowe , powinny również
w obrazie perspektywicznym przebiegać pionowo.
Odstępstwa od tych reguł są dozwolone i czasami interesujące,
jeśli są robione świadomie. Zazwyczaj jednak są one spowodowane nieudolnością
rysownika.
Dwa przykłady z sieci:
Rys. 1
Rys. 2
Na rysunku 1 horyzont jest umieszczony za
wysoko. Mamy problem z rozpoznaniem rzeczywistych wysokości obiektów.
Budynek przedstawiony na rysunku 2 działa na nas obco i nienaturalnie;
wszystko przez brak pionu, co razi. Rysunek ten nie odpowiada naszemu doświadczeniu
przy oglądaniu architektury. Dla porównania: graficznie skorygowana
wersja tej perspektywy.
Poprawne oglądanie obrazów perspektywicznych
© Tadeusz E. Dorozinski i Jan Janusz Reszka
Stand: 05.10.2010